ایران به دلیل برخورداری از تنوع اهمیت راهبردی و چند بعدی خود، همواره مورد توجه کشورهای قدرتمند توسعه‌طلب و سلطه‌جو بوده است؛ کشورهایی که هر زمان منافع سیاسی و اقتصادی‌شان توسط حاکمان وابسته وقت، تامین و زیاده‌طلبی و منویات استکباری آنان با کرنش و زبونی مواجه شده، روی خوشی نشان داده و زمامداران بی‌کفایت را با عناوینی همچون دوست و شریک و هم‌پیمان، دل‌خوش و مغرور ساخته‌اند.
آنها پیش از انقلاب اسلامی، در سایه همین عناوین فریبنده، سرمایه‌ها و منابع غنی کشورمان را به غارت برده و استقلال و حاکمیت ملی مردم ایران را به بازی گرفته بودند.
ایران اما از آن زمان که انقلاب و نظام حکومتی خود را بر اساس آموزه‌های اصیل اسلام ناب و فرهنگ ضداستکباری و ظلم‌ستیز آن بنا نهاد و کسب استقلال سیاسی و استقرار نظام مردم‌سالاری دینی را مورد توجه و اهتمام جدی خود قرار داد، همواره با سیاست‌ها و اقدامات خصمانه و دشمنی‌های بی‌پایان نظام سلطه به رهبری آمریکا مواجه بوده است.
آمریکا و کشورهای هم‌پیمان او که از نهضت اسلامی و استقلال‌طلبانه ملت ایران زیان دیده‌اند، از ابتدای شکل‌گیری هسته‌های انقلاب تا لحظه پیروزی و از آن لحظه تاکنون و تا هر زمان که نظام جمهوری اسلامی با حفظ هویت اصیل خود و با جدیت و صلابت در مسیر اندیشه‌ها و آرمان های تابناک امام خمینی (ره) گام برمی‌دارد، با ملت ایران دشمنی ورزیده و خواهند ورزید.
سوال مطرح این که در طول چهار دهه که از تثبیت نظام اسلامی کشورمان گذشته، کدام عرصه از عرصه‌های حیات ملت ایران را می‌توان یافت که (برای تخریب یا نفوذ) مورد تهاجم دشمنان زیاده‌خواه غربی و صهیونیسم بین‌الملل و دنباله‌های حقیر آنان قرار نگرفته باشد؟ حوزه‌هایی از قبیل اقتصاد و صنعت، علم و فناوری، سیاست داخلی و خارجی، فرهنگ و اعتقادات، امنیت و تمامیت ارضی، حاکمیت ملی و استقلال سیاسی، دفاعی و نظامی، همگی توسط دشمنان نظام هدف‌گذاری شده و با استفاده از شیوه‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و در قالب سناریوها و ترفندهای مختلف مورد تهاجم بوده است.
آنان غالبا نیز ابایی از اعلان و انتشار این برنامه‌های خصمانه علیه جمهوری اسلامی و تضمین و تامین بودجه‌های کلان آن نداشته‌اند. افزون بر این، پروژه‌های مغرضانه و گسترده‌ای مانند ایران‌هراسی و شیعه‌هراسی را با قوت کلید زده و با تحریف افکار عمومی و بهانه‌تراشی و ایراد اتهامات بی‌اساس، با جدیت تمام دنبال کرده‌اند.
خطای بزرگ راهبردی ما (که هوشیارانه باید از آن اجتناب کرد) آنجا شکل می‌گیرد که وجود چنین دشمنی را از اساس منکر شویم یا نادیده بگیریم و سیاستگذاری، برنامه‌ریزی، قانونگذاری و اقدامات اجرایی خود را در حوزه‌های مختلف سیاسی ـ فرهنگی و اجتماعی ـ اقتصادی بدون شناخت و توجه به وسعت و عمق این دشمنی‌ها و ترفندهای آنان دنبال کنیم.
بی‌شک جهتگیری‌ها و برنامه‌ریزی‌های ما برای صیانت از دستاوردهای عظیم ملت ایران در مواجهه با چالش‌های مختلف، باید مبتنی بر خردورزی و حکمت، تدبیر و درایت، مقاومت و مدیریت جهادی باشد.
در همین راستا توجه به این نکته نیز ضروری است که اساسا برای توقف سیاست‌های خصمانه دشمنان نظام جمهوری اسلامی ایران بیش از چند گزینه محدود متصور نیست:
اول؛ عقب‌نشینی و دست کشیدن از اهداف متعالی جمهوری اسلامی که در قانون اساسی و میثاق ملی کشور متبلور است (که مقصود اصلی و خواسته نامشروع دشمن، همین است).
دوم؛ تغییر ماهیت و اصلاح رویه دشمنان و جبهه استکبار که واقعیات تاریخی، آن را بسیار بعید و قریب به محال می‌نماید.
سوم؛ مقاوم‌سازی کشور، غلبه بر ضعف‌های درونی و موفقیت در عرصه مقابله با چالش‌های بیرونی که افزایش اقتدار ملی و منزلت منطقه‌ای و بین‌المللی ایران اسلامی و در نتیجه یاس و نومیدی بدخواهان را به دنبال خواهد داشت.
بدون تردید در پرتو هدایت‌های رهبری معظم انقلاب و همدلی و وفاق ملی، این تنها شیوه ممکن برای توقف دشمنی‌هاست که ملت ایران بارها و در مناسبت‌های مختلف بر آن پای فشرده است.
سید محمدعلی حسینی – سخنگوی اسبق وزارت امورخارجه
