نخستین گام توسط صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران در راستای حفاظت از تنوع زیستی خلیج فارس و آگاه‌سازی افکار عمومی در خصوص حفظ این اکوسیستم برداشته شد.
از اهداف بلند مدت صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی (INSF)، حفاظت از تنوع زیستی خلیج فارس و آگاه‌سازی افکار عمومی در خصوص حفظ و مراقبت از آنها است. بنابراین صندوق به عنوان نخستین گام جهت رسیدن به این مسئله از طرح‌های پژوهشی با اولویت‌های وضعیت کنونی این اکوسیستم‌ها، جمع‌آوری داده‌های موجود یا جدید و انجام پژوهش‌های اکولوژیکی مرتبط حمایت می‌کند.
در این راستا و در جهت برقراری یک نظام هماهنگ در مدیریت طرح‌های پژوهشی سه حوزه مذکور، پژوهشگران تا ۲۹ اسفند ماه امسال فرصت دارند فرم خام پروپوزال مقدماتی را تکمیل کرده و به پست الکترونیکی persiangulf@insf.org ارسال کنند.
در این روند پروپوزال‌های اولیه نخست توسط داوران صندوق بررسی و غربالگری شده و از آن دسته پژوهشگرانی که محتوای علمی پروپوزال و سابقه پژوهشی مرتبط با موضوع آنها مورد تایید داوران قرار گیرد، خواسته خواهد شد تا پروپوزال کامل خود را جهت داوری نهایی در سامانه صندوق ثبت کنند.
بر اساس این گزارش، خلیج فارس علاوه بر قرار داشتن در عرض‌های بالاتر، طبیعت و عمق کم آن و واقع بودن در کمربند صحراهای بزرگ، در معرض گرمای شدید بوده و سطح شوری بالایی نیز دارد که همین موارد این خلیج را به آزمایشگاهی طبیعی جهت مطالعه واکنش‌های مختلف اکوسیستمی به مساله گرمایش زمین تبدیل کرده است. آب سنگ‌های مرجانی، جنگل‌های حرا و علف‌های دریایی سه اکوسیستم مهم و در معرض خطر خلیج فارس هستند. این سه اکوسیستم، از جمله گنجینه‌های خلیج فارس بوده که نابودی آنها فقدانی بزرگ برای اکوسیستم، جامعه و علم خواهد بود.
در دهه‌های گذشته خلیج فارس و اکوسیستم ساحلی آن تحت تاثیر اقسام آلودگی شدید قرار گرفته است: سیستم‌های رودخانه‌ای، ماهیگیری صنعتی، تخریب آب سنگ‌های مرجانی و جنگل‌های حرا، حفاری‌های دریایی، شهرسازی، رشد روزافزون توسعه سواحل، تخلیه پسماندهای خانگی و صنعتی و آلودگی‌های کشاورزی.
آب سنگ‌های مرجانی، جنگل‌های حرا و علف‌های دریایی سه اکوسیستم مهم خلیج فارس هستند. تاکنون بیش از ۳۵ گونه مرجانی در نزدیکی جزایر ایرانی خلیج فارس شناسایی شده است. مرجان‌ها معادل جنگل‌های بارانی حاره‌ای اقیانوس‌ها تلقی شده و از ظرفیت بالایی جهت شناسایی و کشف ترکیبات فعال دارویی برخوردارند. این منابع به دلیل آلودگی‌های فزاینده، مورد خطر قرار گرفته و بدین ترتیب امکان مرگ مرجان‌ها افزایش یافته است. در امتداد سواحل ایران، جنگل‌های حرا حدود ۹۳ کیلومتر مربع را در برگرفته است.
بر اساس اعلام روابط عمومی معاونت علمی، این گیاهان به دلیل استفاده بی‌رویه (در صنعت چوب، ذغال سنگ و علوفه دامی) و آلودگی‌های نفتی در معرض تخریب جدی قرار گرفته‌اند. باور علمی بر این است که این علف‌های دریایی حاوی ترکیبات فعال زیستی فراوان با قابلیت تولید عوامل درمانی و عامل مهم جذب کربن و تصفیه نیتروژن در سیستم‌های ساحلی هستند.
