فروغ مسلم زاده/اسیب شناسی جشنواره شهید رجایی

هر ساله شهریور ماه با اغاز هفته دولت و روز کارمند جشنواره شهید رجایی به یاد شهید بزرگوار انقلاب رجایی با ارائه شاخص عملکرد دستگاههای اجرایی طی یکسال گذشته برگزار می شود وبه معرفی دستگاههای نمونه و برتر براساس شاخص های سازمان مدیریت می پردازد که درجای خود اقدامی پسندیده است و اگر به درستی وبراساس معیارهای واقعی و کارکرد درست دستگاهها ارزیابی بشود می توان دستگاهها و مدیران کم کار و بعضا بی انگیزه را به خوبی پیدا کرده وبامعرفی دستگاههای زحمت کش ، متعهد ودلسوز در کشور واستانها دلیلی برای ایجاد انگیزه وشوق خدمت بوجود آورد. هر ساله بسیاری از دستگاههای پولدار و پول ساز در این جشنواره برتر می شوند واین در حالی است که مردم بعنوان که باید درمورد عملکرد دستگاهها قضاوت بکنند در تمام سال طی رفت وآمدهای مکرر و سرگردانی بین دستگاهها هیچگاه از رفتار و عملکرد کارکنان و حتی مدیران ان دستگاهها حس رضایت نداشته و بعضا گلایه مند و ناراحتند.
اما طی چندسال گذشته وبا نگاهی به عملکرد ضعیف و غیر علمی بسیاری از دستگاههای دولتی می بینیم که این ارزیابی ها بیشتر براساس فشارهای ناشی از دستگاهها و مدیران بوده تا براساس معیارهای واقعی و سنجش علمی راندمان و کارکردهای دستگاههاست. این فشار و چانه زنی های سیاسی تا جایی پیش رفته که صدای استاندار هرمزگان را در آورده است و در ایام هفته دولت ودر سخنانی اظهارداشته که بسیاری از مدیران برای برتر شدن اقدام به فشار و چانه زنی می کنند و این گفته نشان می دهد که عمق فاجعه تا کجاست .
نگاهی به اسامی دستگاههای برتر در این جشنواره موجی از تعجب وحیرت را در میان حداقل جامعه رسانه ای ایجاد کرده است چگونه دستگاههایی که تا دیروز کم کار ، بی انگیزه و بعضا غیررسانه ای بوده وحصاری بدور خود کشیده و هیچگونه مراوده خبری و اطلاع رسانی با دنیای خارج نداشته وبعضا با عملکردی ضعیف در بسیاری از زمینه ها موجبات اعتراض شهروندان ، گروههای مردم نهاد وزیست محیطی را فراهم کرده است چگونه امروز در صدر برترین های جشنواره شهید رجایی می درخشد و مدیرانش با گرفتن لوح ویادمان افتخار این جشنواره ، روح بلند شهید رجایی و باهنر را با عملکرد سیاسی و ضعیف واهمال کارانه خود ازرده خاطر می کنند.
سالهاست که دستگاههای کم کار و بی انگیزه ومدیران پرقدرت در چانه زنی های سیاسی و منفعت طلبانه به خوبی در ارزیابی ها برتر نشان داده می شوند وآنچه که مورد اغفال باقی می ماند جایگاه واقعی ومطالبات بحق شهروندانی است که عنان اختیار و سرنوشت خودرا به دستان لرزان وناکارآمد کسانی سپرده اند که بعضا در اداره یک مجموعه ۱۰۰ نفره هم عاجز و ناتوانند.
دراین میان جای خالی اتاق های فکر وکارشناسانی که بطور علمی و تخصصی در حوزه های معرفی شده باید به ارزیابی عملکرد دستگاهها به قضاوت بنشیننند بشدت حس می شود.
وقت آن رسیده که سازمان مدیریت وبرنامه ریزی با تغییر شاخص های ارزیابی برای این جشنواره ، دستگاهها را در طول سال با ایتم های واقعی و مردم سالارانه وعلمی بسنجد نه فقط به ارائه عملکرد یک مدیردست چندم روابط عمومی بسنده کرده و آن دستگاه را بعنوان برتر معرفی نماید.