نمایندگان مردم درمجلس و مقامات اجرایی استان پابه پای این دولتمردان از جزایر، روستاها وشهرهای روبه توسعه و توسعه نیافته هرمزگان بازدیدکرده و نشست های طولانی برگزار کردند و خبرهایی مبنی بر توسعه استان در تمام زمینه ها منتشر شد.بعضا از قول های فراموش شده و وعده های خاک گرفته دولتمردان در سال گذشته مانند توسعه جزیره هرمزو جزایر ۱۴گانه استان سخن به میان آمد و مردم دلخوش به وعده های دولتمردان همچنان چشم انتظارند تا ببینند دولت تدبیر و امید در دوره دوم خود چه گام هایی برای هرمزگانی که درآمدهای مازادش طی ۵سال گذشته تاکنون به استان بازنگشته برخواهند داشت.
دو:اما دست بوسی یک بخشدار هم حاشیه ساز شد و سکوت مقامات در پی این هیجان زدگی جناب بخشدار نشان داد مسئله مهمی نبوده و کارهای مهمتری در پیش است که بخواهیم به دست بوسی یک بخشدار رسیدگی کنیم امری که در زمان طاغوت مرسوم و معمول بود ودر سال های پس از انقلاب این خوش خدمتی ها برچیده شد و امیدواریم باردیگر با حضور وزرا در استان شاهد هیجان زدگی هیچ مقامی نباشیم.
سه: دراین گیرودار افتتاح و بهره برداری و روبان قیچی کردن های بی پایان، چاله های خیابان های شهر بندرعباس هم گوی سبقت را از سایر پروژه های افتتاحی ربوده و این حفاری های بی پایان نشان داد که مسئولان هرمزگانی با هیچ دولتمردی رودربایستی نداشته و برای خوشامد هیچ مقامی حاضر به ترمیم آسفالت های شهر نبوده و دستگاه های حفار هم بی هیچ دغدغه ای به کار حفاری خود دراستانه سال نو ادامه خواهند داد.(خدا قوت حفاران پرتلاش)
چهارم: اما دغدغه معیشت و اقتصاد روبه افول مطبوعات هرمزگان هم قصه پردرد وکهنه ای است که بارها به آن پرداخته شده اما ظاهرا گوش شنوا و چشم بینایی برای رویت وشنیدن این دردها وجود ندارد؛ اصحاب رسانه که خود همیشه پیشتاز و پیشگام در واگویی دردهای جامعه بوده امروز خود دردمندتر از همه دردمندان از درون مجموعه خود مورد بی مهری، بی عدالتی و تخلف و اجحاف واقع شده اند. به قولی ازماست که برماست و تازمانی که افرادی بخواهند با رانت و پارتی بازی و… از مزایایی که حقشان نیست بهره مند شوند دیگر عدالت واژه بی معنایی است.
مطالبات روی هم انباشته شده از سال های ۹۴ و ۹۵ تمامی دستگاه ها به مطبوعات بابت چاپ و انتشار اگهی های سفارشی که بصورت سند رسمی دولتی درآمده و بایگانی و بعضا معدوم سازی فاکتورهای رسمی نشریات در امورمالی و روابط عمومی ها هم مزید برعلت شده است.
اما باید گفت این جماعت پردرد وصبور هم ظرفیت و تحملی دارد و اگر آستانه تحملش لبریز بشود قطعا برای احقاق حقوق ازدست رفته خود می تواند قدمی برداشته و کاری بکند کارستان اگر تاکنون سکوت اختیار کرده فقط و فقط به پاس حرمت داری بوده چرا که معتقدیم حرمت امامزاده را بایدمتولی اش نگه دارد و اگر دستگاه حمایت کننده مطبوعات بخواهد همچنان بر طبل بی عدالتی و تخلف آشکار خود بکوبد و قوانین مکتوب و شفاف و صریح وزارتخانه را زیرپا بگذارد قطعا و حتم به یقین اهالی رسانه که طی یکی دوسال اخیر متحمل خسارات زیادی شده اند این سکوت بی معنی و اجحاف علنی و صریح مدیران را تحمل نکرده و از حقوق واقعی و قانونی خود به دستگاه های مربوطه بیطرف و عادل دادخواهی خواهند نمود.