مبنی بر نداشتن توانایی مالی یک هنرمند پیشکسوت موسیقی نواحی بلوچ برای خریدن پای مصنوعی، از پزشک گرفته تا کسی که برای خریدن پای مصنوعی رنج‌ها کشیده است، پا پیش گذاشتند تا نشان دهند هنوز هم بنی‌آدم اعضای یکدیگرند.
هفتم دی‌ماه خبری با عنوان «ماه‌ها انتظار یک هنرمند برای خریدن پای مصنوعی» روی خروجی ایسنا قرار گرفت و از فردای آن روز، سه فرد نیکوکار در تماس با ایسنا اعلام آمادگی کردند تا هزینه خریدن پای مصنوعی این هنرمند را پرداخت کردند.
به‌جز سه این خیر که دوست نداشتند نامی از آن‌ها آورده شود، پیام یکی از مخاطبان ایسنا نیز جالب توجه بود. او نوشت: «من هم مثل استاد عزیز یک پایم قطع شده است، وقتی که خبر استاد بزرگوارمان را شنیدم آنقدر متاثر شدم که آه از فغانم بلند شد؛ اما افسوس، مسئولان ذی‌ربط هرگز به فریاد درد کسی نخواهند رسید … منو یاد پنج سال پیش وقتی ۲۰ ساله بودم انداختید. من در ۲۰ سالگی، یعنی پنج سال پیش که در منطقه‌ای برای حفاظت از خاک و آب و ناموسم دفاع کردم، دچار سانحه انفجار مین شدم و تا قریب به یک سال هزینه خرید پای مصنوعی را نداشتم تا این‌که سازمانی هزینه خرید پای مصنوعی من را پرداخت کرد تا شاید بتوانم کمی روی پایم بایستم و اندوه و درد قطع پایم را فراموش کنم. اما چه باید گفت که چنگک‌های بوروکراسی و نامه‌نگاری‌های‌ها احساس و فتوت ندارند. الان هم چون می‌توانم درد یک هم‌درد خود را درک کنم، آمدم بگویم من حاضرم پای مصنوعی خودم را به استاد عزیز و هنرمند فرهیخته کشورمان اعطا کنم تا شاید ذره‌ای جبران افتخارآفرینی‌های ایشان و کمبودهای اصناف و مسئولان در قبال زنگشاهی‌های کشورم باشد تا بدانند این بزرگواران در خاطر ما تنها نیستند. یک جانباز قطع عضو ۲۵ ساله از کرمانشاه.»
ندیم زنگشاهی – پسر استاد پهلوان رسول بخش زنگشاهی – درباره آخرین وضعیت او به ایسنا گفت: بعد از انتشار خبری درباره مشکل استاد در ایسنا، نماینده مردم ایرانشهر و سرباز در مجلس شورای اسلامی با من تماس گرفت و گفت که می‌خواهد برای عیادت از استاد بیاید، ما هم که تصمیم داشتیم استاد را برای ادامه ساخت پروتز پایش به زاهدان ببریم، برنامه‌مان را کنسل کردیم، اما نماینده مردم ایرانشهر نیامد.
او همچنین ادامه داد: مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد زاهدان مبلغ دو میلیون تومان برای خریدن پای استاد کمک کرد.
زنگشاهی هفته نخست دی‌ماه و پیش از آن‌که کسی سراغ این استاد را بگیرد، به ایسنا گفته بود: یک‌بار استاد را به اداره فرهنگ و ارشاد زاهدان بردم و مدیرکل را در جریان مشکلات او قرار دادم. مدیرکل از ما خواست که فاکتور هزینه پروتز پا را به اداره ارشاد ارائه دهیم. با آن‌که حدود شش‌ماه از ارائه فاکتور می‌گذرد، اما هنوز خبری نشده است، زمانی هم که این موضوع را از معاون مدیرکل ارشاد پیگیری می‌کنم، می‌گوید در نوبت هستید.
از سوی دیگر، مسئولان سی‌ودومین جشنواره موسیقی فجر امسال به یاد استاد زنگشاهی افتاده‌اند و از او برای تجلیل و شرکت در مراسم اختتامیه جشنواره دعوت کرده‌اند.
اما فرزند استاد زنگشاهی در این‌باره به ایسنا گفت: استاد دلش می‌خواهد کنسرت داشته باشد تا بتواند اجرا کند. سهیل کوچک‌ترین فرزند استاد که ۱۱ سال دارد و قیچک‌نوازی را در کنار او می‌آموزد، می‌گوید، نمی‌خواهم موسیقی یاد بگیرم و آینده من هم مثل استاد شود و کسی او را تحویل نگیرد، می‌خوام مکانیک شوم تا بتوانم از پس مخارج زندگی برآیم.
به گفته فرزند استاد زنگشاهی، هلال احمر زاهدان قول داده پای مصنوعی این هنرمند را پیش از حضور او در جشنواره آماده کند.
بی‌مهری نسبت به هنرمندان موسیقی نواحی اتفاق جدیدی نیست؛ علی‌محمد بلوچ معروف به علیوک که دوم دی‌ماه درگذشت، حتی بیمه هم نداشت و علی درویشی – پژوهشگر موسیقی نواحی – به‌خاطر این‌که خانواده او حتی یک فنجان چای هم برای پذیرایی از مهمانانی که به خانه‌اش می‌آیند، ندارند، خطاب به مسئولان گفته بود دست کم آبروداری کنید.
