پیش از خواندن این گزارش یک دقیقه چشمان خود را ببندید

نمک پور میناب/میراث جرون
بستن چشمها و به دنبال اشیا گشتن از بازیهای مورد علاقه دوران کودکی همه ما بود.
چشم ها رو که می بستیم اگر چه به در و دیوار می خوردیم ولی این بازی را دوست داشتیم انگار که حسی در درون ما بود که به ما میخواست ارزش دیدن را بفهماند و هر چه بزرگتر شدیم این حس کم رنگتر شد
به بهانه اعزام تنها نماینده دوومیدانی نابینایان و کم بینایان شهرستان میناب به مسابقات قهرمانی کشور و انتخابی تیمـ ملی خبرنگار ما میهمان هییت نابینایان شهرستان میناب بود.
عقیل رنجبری ورزشکار نابینای مینابی از روستای سولقان متولد سیزده اردیبهشت ۶۴که در جوانی و در سن ۲۴ سالگی به بهانه سردرد و میگرن شدید بینایی خود را از دست داده بود به خبر نگارما گفت بعد از اتمام خدمت مقدس سربازی راننده کامیون سنگین بودم و در میناب مشغول کار در یکی از روزها به دلیل سردرد ناگهانی و ابتلا به میگرن اول بصورت آهسته آهسته بینایی خود را از دست دادم و به ۱ماه طول نکشید که کاملا بینایی خود را از دست دادم دکتر معالجم گفت به دلیل ضعف شدید اعصاب نابینا شده ام.
وارد هییت نابینایان شهرستان که شدم دفتری کوچک ۹متری با یک میزو ۴صندلی داخل اطاق را احاطه کرده بود.
زمانی که هییت نابینایان و کم بینایان شهرستان با حضور مقداد زایری بعنوان سرپرست در شهرستان شروع به کار کرد توسط اداره ورزش و جوانان شهرستان این مکان به محل دفتر هییت نابینایان مینابی در،اختیار این هییت قرار گرفت و با تعاملی که هییت با جامعه معلولین و بهزیستی شهرستان برقرار کرده بود توانسته بود ساز و کار مناسبی را در ورزش نابینایان شهرستان میناب با راه اندازی رشته گلبال و حضور در مسابقات استانی و برگزاری مسابقات شهرستانی انجام دهد.
لای در ورودی را که باز می کنم اولین چیزی که جلب توجه می کند حضور جوانی خوش استیل با عینکی دودی که روبرویم نشسته رییس هییت و انجمن مقداد زایری که همراهم بود گفت،عقیل رنجبری تنها نماینده شهرستان میناب در مسابقات دو ومیدانی ۱۰۰مترو۴۰۰متر امدادی انتخابی تیمـ ملی و قهرمانی کشوری .
از عقیل ازاولین آشنایی با انجمن وهیت سوال کردم وی گفت،در سفر کربلا با اسم انجمن و هییت نابینایان و کم بینایان آشنا شدم وی گفت،اولین حضورم در مسابقات ورزشی حضور در تمرینات گلبال در میناب بود که در این تمرینات با تشویق آقای زایری و دیگر دوستان در نوروز۹۶به مسابقات دو ومیدانی استان معرفی شدم و آنجا توانستم نظر مساعد کادر فنی استان را به خود جلب نمایم و همین سرآغازی شد تا خود و تواناییهایم را بهتر بشناسم.
عقیل که با یک صندلی فاصله در کنار من نشسته بود اگر چه به ظاهر مطلقا چیزی را نمی دید ولی حس میکردم تمام حرکات مرا زیر نظر دارد.
خودم را جمع و جور کردم و توضیح دادم که با هماهنگی با هییت نابینایان و کم بینایان شهرستان جهت تهیه گزارش امده ام.
خوشحال شد و با کنایه گفت مگر مارا هم می بینند.
مقداد زایری رییس هیت نابینایان و کم بینایان شهرستان ما را تنها گذاشت تا بتوانیم راحت باشیم.
عقیل بدون هیچ مقدمه ایی شروع می کند به سخن گفتن انگار حرفهای بسیاری برای گفتن داشت و تا فهمید در کنارش خبرنگاری نشسته خود را معطل نکرد و گفت،ما مشکلات بسیاری در جامعه داریم و علت این مشکلات هم نبود فرهنگ برخورد با نابینا است،وی با اشاره به تحصیلات بالای نابینایان گفت،مسیله اشتغال نابینایان یکی از مهمترین دغدغه های ما می باشد.
عقیل رنجبری ادامه داد،جامعه بسیاری از تواناییهای افراد نابینا و کم بینا را نادیده گرفته است درچنین شرایطی که یک نابینا نه امکان ازدواج و نه اشتغال دارد ودر عین حال به خود باوری و خودشناسی لازم در جامعه به کمال رسیده مجبور هستند در زندان خانه خود را محبوس تا آخر به بیماری افسردگی دچار شوند.
این جوان مینابی اظهار داشت،فرهنگ پذیرش نابینا در جامعه کنونی ما در میناب و در استان وجود ندارد.وی بیان نمود،زمانی که نابینایی با عصای سفید در خیابان در حال تردد است اولین چیزی که به ذهن مردم خطور می کند ناتوانی ما است و این را در نظر نمی گیرند که تردد در این شهر شلوغ تنها با کمک یک عصا می تواند عین توانایی باشد.این ورزشکار نابینا به خبرنگار ما گفت،افرادی که تنها ناتوانی ما را می بینند آیا خودشان می توانند مانند ما در مسابقات ورزشی شرکت کنند و مقام بیاورند و یا مانند ما می توانند با چشمان بسته با یک عصا از خیابانی عبور نمایند.تنها منتخب دومیدانی مینابی در اردوی منتخب استان اظهار داشت،نوع برخورد با نابینا در جامعه هم مناسب نیست بسیاری مواقع که در حال تردد در جامعه هستم برخی افراد با دلسوزی و ترحم به ما نزدیک می شوند و برخورد می نمایند و این دور از انصاف است.عقیل رنجبری گفت،با ورود به ورزش و آشنایی با هییت نابینایان و کم بینایان شهرستان کور سوی امید را در پیش روی خود دیدم و همین باعث شد تا برای احیای روحیه از دست رفته خود تلاش نمایم و از کنج چهار دیواری،منزل به بیرون نگاه کنم.
این ورزشکار ادامه داد،انسان تا زمانی که احساس نکند که چیزی را کم دارد در جهت جایگزین نمودن آن قدمی بر نمی دارد.والبته لازم است بینش و درک مناسبی از کمبود مورد نظر وجود داشته باشدتا در رفع آن کمبود بتوان حرکت حساب شده ایی صورت پذیرد.
وی با اشاره به محدویت های هر انسان در وجودش گفت،اول باید انسان محدویت هایش را بشناسد و پیش بینی درستی از محدویتهای خودش داشته باشد.ودر آخر روشی مناسب رابرای جایگزین نمودن محدویت ها در دستور کار خود قرار دهدوی بیان نمود،زمانی که من توانستم محدویت های ،خود را در نابینایی بازشناسی کنم ،و با این مسله کنار بیایم توانستم اولین گام و قدم را در جهت موفقیت بردارم این دونده نابینای مینابی ضمن تقدیرو تشکراز،مقداد زایری رییس هییت نابینایان و کم بینایان شهرستان و آقای جاودان رییس هییت استان عنوان نمود.
دو فرد دلسوز که خود از بدنه جامعه معلولین شهرستان و استان می باشند در راس کار ورزش نابینایان و کم بینایان استان و شهرستان قرار دارند و همین مطلب باعث شناخت بهتر نابینایان و کم بینایان در استان و شهرستان گردیده .عقیل عنوان نمود،حمایت و پای کار بودن ارگانها و نهادههایی مانند بهزیستی،سازمانهای مردم نهاد مانند جامعه معلولین در کنار اداره ورزش و جوانان ، اداره کل ورزش و جوانان و فرمانداری شهرستان میناب می تواند درشناسایی استعدادهای نابینا و کم بینای شهرستان موثر واقع گردد
منتخب دو ومیدانی نابینایان استان هرمزگان افزود،افرادبینا با ظاهر فیزیکی اشیا در ارتباط هستند در صورتی که افراد نابینا تصوری را که ازدنیای پیرامون خود دارندبصورت یه حس می باشد.
وی بیان نمود،از زمان روی کار آمدن هییت نابینایان و کم بینایان شهرستان اقای زایری تمام تلاش خود را در انسجام نابینایان وکم بینایان شهرستان انجام داده و هم اکنون نیز درحال فعالیت می باشد ولی تنهایی نمی شود کاری از پیش برد و امیدوارم دلسوزان امر ورزش و مرتبط با معلولین با بودن در کنار هییت نابینایان و کم بینایان شهرستان بتوانند در شناسایی پتانسیل های این قشر ازجامعه را بهتر به استان و کشور بشناسانند.
این جوان مینابی ضمن تقدیر و تشکر از،هفته نامه های میراث جرون و آفتاب جنوب در میناب که با ورود به این معقوله و معرفی جوانان نخبه در این راه گام مهمی را یرداشته اند بیان داشت،،
انعکاس صدای ما توسط هفته نامه ها واصحاب قلم می تواند باعث شود تا مشکلات ما به گوش مسولین ذیربط برسد.
در پایان عقیل جمله ایی زیبا گفت وی گفت،،ما تاریکی را نمی فهمیم ،ولی آنچه آموخته اییم ان است که با آن مقابله نماییم.