اینجا را می خوانندش ثروتمند و مهر پایتخت تجارت کشور بر پیشانی آن خورده است وبه آن شاهرگ اقتصاد کشور هم می گویند.استانی که ۱۴۰۰کیلومتر مرز آبی وساحل ودریا دارد.استان وبنادری که از خارج استان تصور می کنند مردمانش در بهترین شرایط مانند خانه های قصرگونه ودرآمدهای میلیونی ومیلیاردی روزگار می گذرانند،اما تازه واردها به استان اولین کلام پس از دیدن واقعیت ها،که بر زبانشان جاری می شود،این است که اینجامانند شهرهای جنگ زده است.اینجا استانی است که حتی دولت آنرا ثروتمند می خواند وحاضرنیست نیمی از مازاد درآمد مصوب مالیات و… که در قانون تصریح شده است رابه استان برگرداند وتذکرات پیاپی نماینده مردمش در مجلس هم اثرگذار نبوده است واین عدم اجرای قانون را در راستای عدالت خوانده اند.اینجا استانی است که کشاورزان وروستائیان ناراضی هستند.از کشاورزان حمایت نمی شود وآنهابا بدهی های معوق بانکی متضرر درفروش محصولات کشاورزی تنها مانده اند ،به اراضی کمتراز دوهزارمترشان سندنمی دهند،اجازه ساخت خانه به فرزندانشان درکنارخانه های پدر به بهانه اراضی زراعی وباغی بودن نمی دهند.مدارس روستایی دربدترین شرایط ممکن قرار دارند وکلاس ها فرسوده وکمبودکلاس ومدرسه ومعلم دارند ودربرخی از مناطق روستایی بدلیل همین کمبودها، سرویس های بهداشتی تبدیل به کلاس شده اند.اینجا استانی است ثروتمند بامردمانی فقیر که توانایی داشتن مسکن مناسب را ندارند وبه دل کوه ها پنابرده اند تا سرپناهی برای خود بسازند که بارها تخریب می شوند.اینجا استانی است ثروتمند که حتی برخی از خانواده های شاهد وجانبازش هم در بدترین شرایط ودرحاشیه شهرهاو روستاها زندگی می کنند وخانه هایی فرسوده دارند ودیوارخانه شان را تخریب می کنند وبه آنهابی حرمتی می شود .اینجااستانی است که کوچه ها ،برخی از خیابان ها وجاده هایش در شهرها وروستاها پر از چاله ودست انداز است و به رانندگان خسارت های جانی ومالی وارد می شود وبرخی هم جان خود را هم از دست می دهند وهمواره می گویند رانندگان مقصر هستند. اینجا بافت های فرسوده ای دارد که ساکنانش فقیر ومحروم هستند که حتی توانایی بازسازی خانه هایشان راندارند،اما به آنها که برخی چندین نسل در همین خانه ها زندگی کرده اند،برچسب متصرفی زده اند وبه آنها می گویند بایستی دههامیلیون بدهی تاخانه ها به نامتان شود.اینجا محرومان حامی ندارند وبسیاری از آنها در شهرها وروستاها توانایی پرداخت هزینه های درمانی را هم ندارند وتسلیم زجرهای بیماری ومرگ می شوند.برخی هم مجبورند برای درمان راهی شهرهای دیگر شوند.اینجا زمین خواران، کوه خواران ،دریاخواران باکسانی که بی خانمان هستند وچندمترزمین می خواهند که سرپناه برای زن وفرزند شان داشته باشند، یکسان دیده می شوند وکسی برای خانه دارشدن این قشر ضعیف از آنان حمایت نمی کند.اینجا ثروتمند است ،اما مردمانش وجوانانش سهمی از این ثروت را در اشتغال،مسکن،اماکن تفریحی ،ورزشی ،آموزشی، رفاهی و… آنطور که بایستی داشته باشند، ندارند.اینجاثروتمند است،اما برای دیگران.اینجاشاخص هاشهری بندری وداشتن دریا را ندارد.ازدریا فقط برای تخلیه فاضلاب های خانگی وصنعتی،شستشوی کشتی ها و… استفاده می شود وحتی ساکنانش از ماهی ومیگوی ارزان بی بهره اند.اینجا نام ثروتمند است،اما بیشتر مردمانش در فقر ومحرومیت زندگی می کنند وحاشیه نشین هستند وحتی مسولان ارشد کشور واستان وتصمیم سازان حاضر نیستند که میان آنهابیایند وواقعیت ها را ببیند.اینجا ثروتمند پراز فقیر است.علی زارعی
