خارجی‌ها قدر صنایع‌دستی ما را بیشتر می‌دانند

چاپ

چارق دوزی

یک چاروق‌دوز زنجانی گفت: شاید ایرانی‌ها و حتی زنجانی‌ها به شناخت ویژگی‌های صنایعی مثل چاروق علاقه نداشته باشند ولی خارجی‌ها قدر صنایع‌دستی ما را بیشتر می‌دانند.

فریده علی‌محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با بیان اینکه چاروق‌دوزی یکی از قدیمی‌ترین صنایع‌دستی زنجان به‌شمار می‌رود، اظهار کرد: چاروق در سه طرح تمام‌چرم، توری و پرده‌بند دوخته می‌شود اما از آنجایی که طرح پرده‌بند برای اتمام زمان زیادی می‌برد و صبر و آرامش زیادی را می‌طلبد، قریب به اتفاق چاروق‌دوزان ترجیح می‌دهند که فقط طرح‌های تمام‌چرم و توری را بدوزند و به بازار عرضه کنند.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر، حدود ۱۰ نفر از شاگردان چاروق‌دوزی که در بخش دولتی آموزش می‌بینند فعال بوده و درآمدزایی دارند، ادامه داد: بیشتر شاگردان استاد حیدری (دوزنده بزرگ‌ترین چاروق دنیا) تولیدات خود را به وی می‌فروشند و از این طریق مزد دریافت می‌کنند. برخی از آن‌ها نیز تولیدات خود را به صورت مستقیم به دست مشتری رسانده و یا به بازار عرضه می کنند.

علی‌محمدی افزود: متاسفانه هنر چاروق‌دوزی هنوز آن‌طور که باید بین مردم جا نیفتاده، این در حالی است که گردشگرانی که از سایر کشورها به زنجان می‌آیند، حاضرند یک جفت چاروق را حتی با قیمت بالا خریداری کنند؛ چرا که معتقدند کار صنعتی هیچ‌وقت جایگزین کار دستی نمی‌شود.

این هنرمند زنجانی تصریح کرد: چرم طبیعی خاصیت درمانی دارد، رطوبت بدن را می‌گیرد و حتی بوی بد پا را رفع می‌کند. ولی متاسفانه قریب به اتفاق کسانی که برای خرید چارق مراجعه می‌کنند، اذعان می‌کنند که بالا بودن قیمت این کار دستی بی‌دلیل است و می‌تواند با قیمت بسیار ارزان‌تر عرضه شود.

وی خاطرنشان کرد: تا به امروز نتوانسته‌ایم برای صادرات چاروق گام مهمی برداریم و عمده‌ترین دلیل این است که مسئولان از ما حمایت نمی‌کنند. علاوه بر این، مقرر است که آموزش دوخت چاروق به بخش خصوصی واگذار شود و متقاضیان برای دریافت آموزش‌ها شهریه پرداخت کنند. این در حالی است که تا به امروز بخشی از آموزش‌ها کاملا رایگان ارایه می‌شد.

علی‌محمدی یادآور شد: متاسفانه بیشتر جوانان امروزی علاقه چندانی به خرید تولیدات داخلی ندارند و ترجیح می‌دهند که برای پوشش خود از برندهای معروف سایر کشورها استفاده کنند. در حالی که اگر هرکس ارزش تولیدات داخلی خود، علی‌الخصوص تولیدات شهر خود را می‌دانست، تا حد زیادی از مشکلات موجود کاسته می‌شد و وضعیت اشتغال تولیدکننده‌های صنایع‌دستی بهبود می‌یافت.