فروغ مسلم زده/جای خالی خلاقیت در جامعه

سیستم آموزشی ما بگونه ای طراحی شده که کور کننده ایده ها وخلاقیت نسل جوان ونوجوان است ؛ نسلی که باید در جهت طرح ریزی و دادن ایده استاد باشند اما به وضوح می بینیم که بیشتر محفوظات ودروس تئوری جای مهارت محوری و پرورش ایده ها و خلاقیت هارا گرفته است . با نگاهی به رشد متوازن کشورهای توسعه یافته در می یابیم که دراین کشورها صاحبان ایده و طرح از جایگاه بالایی در بین مسئولان امر و جامعه برخوردارند و هرطرح و ایده آنها مورد پذیرش قرارگرفته و وصاحبان ایده ها می توانندبدور از دغدغه های روزمره و معیشتی تمرکز خودرا روی طرحهای تحقیقاتی بگذارند. اما هفت خوان های نفس گیر و اداری در کشور ما آنچنان عرصه را بر علاقمندان و صاحبان نظران تنگ کرده که بسیاری از آنها عطای پژوهش و مطالعه و ایده را به لقایش می بخشند . وقتی می توان از طبیعت برای طراحی زیبای شهری ایده گرفت دیگر نیازی به استفاده از سنگ وبتن وسیمان برای فضای شهری نیست ، در بسیاری از جاها درختان را جزیی از المان های زیبای شهری محسوب نموده و با لحاظ کردن جایگاهی برای درختان آنهارا جزو المان شهری بحساب اورده اند اما در کشورما به بهانه ساخت وساز و ترافیک و … کمر به قطع ونابودی درختان تنومند چندساله بسته اند . می توان با اندک خلاقیت و ایده های نه چندان پرخرج راهی برای استفاده از درختان تنومند در زیباسازی شهری ومحیطی درنظر گرفت بدون انکه به محیط زیست آسیب زده شود ویا بخواهیم زیبایی های طبیعی را حذف نماییم.
سیستم آموزش محورقدرت تفکر و ایده پردازی را از افراد گرفته و محفوظات را جایگزین آن می کند؛ دانش آموزی که روزانه ویا ماهانه حتی یک خط مطالعه غیردرسی نداشته چگونه می تواند صاحب ایده و خلاقیت باشد؟ معلمانی که با هزاران مشقت و گرفتاری در کلاسهای غیراستاندارد درسی حاضر می شود و تمام کردن جزوه وکتابها تمام فکر وذکرش است دیگر مجالی برای پرورش ایده وخلاقیت درمیان شاگردانش را ندارد و نمی توان امیدوار به اینده علمی و اندیشه ورز این نسل بود. امابا همه این اوصاف هنوز هستند تعدادی از دانش آموزانی که با هزینه های شخصی و پیگیری های خانواده هایشان همچنان در پی تحقیقات و ارائه ایده و نظر و رقابت درالمپیادهای علمی کشوری و بین المللی هستند .باید پرسید برای این ها چه کرده ایم و جایگاهشان کجاست ؟ سیستم آموزشی برای این قشرفرهیخته چه تمهیدات و تسهیلات تشویقی در نظرگرفته تا بدون دغدغه به تحقیق و پژوهش بپردازد وبتواند اینده علمی کشوررا رقم بزند؟
باید آموزش بسمت پرورش مهارت وخلاقیت در بین نسل پویا و جوان برود ؛ مهارت محوری در کنار کارگاههای علمی و عملی درمدارس و هنرستانها می تواند نسلی صاحب ایده و کارآفرین تربیت نماید تا بتواند در سالهای اینده بدون اتکا به نفت وصادرات آن برای خودش ایجاداشتغال کرده وکسب و کاری خودگردان فراهم نماید. آموزش نمادین وتئوری در مدارس قدرت ایده پردازی را از بین برده و دانش آموزان بدون هیچگونه انگیزه تحصیلی رشد کرده و مدرک میگیرند این رویه غلط در دانشگاهها هم جاافتاده وبا رشد شتابان پیش می رود ؛ مدرک گرایی جای سواد و مهارت راگرفته ودیگر کمتر کسی به کسب علم ومهارت می اندیشد .
تفکر پشت میزنشینی و کارمند دولت بودن بسیاری از صاحبان فکرو ایده را تنبل و بی انگیزه کرده و کارافرینی و ایجاد کسب و کارهای شخصی جایگاه چندانی در جامعه امروزی ما ندارد .بیاییم با تغییر درتفکر و برنامه های شتابزده حوزه علوم وآموزش رویه درستی بنا نهیم؛ نسل امروز و فردای ما نیازمند خلاقیت و ایده پردازی هستند ، ایران توسعه یافته درگرو رشد شتابان علم داخلی و پرورش دانشمندان ونخبگان متعهد وبومی است .