آزادگان دردکشیده و رنج دیده ای که ۲۶ مرداد به وطن برگشتند، امانت داران واقعی بودند که وطن خود را نفروختند و مردانه تا پای از دست دادن پا، دست و چشم امانت داری کردند و مقاوم ایستادند.
تقویم ما را به روزهایی می برد که یادآور غرور و اشک مادران وخواهران و پدرانی و برادرانی است که سالها منتظر یادگاران شان از زندان های اسارت بودند.
۲۶ مرداد؛ مشقت روزهایی را یادآوری می کند که در کنار تحمل دوران پر مشقت اسارت در اردوگاههای بعثی، آزادگان جانباز و ایثارگران فداکار با خود درس شجاعت، مقاومت آوردند و خود را به قرانی ناچیز نفروختند.
پرستوهای عاشق ۲۶ مرداد آمدند، با پا رفته بودند بی پا و دست برگشتند، با چشم باز رفته بودند با چشم های کورشده زیر باتوم های بعثی ها برگشتند، آنهایی که بی پا و بی دست و دلهایی پرخون آمدند؛ اما محکم و استوارتر درس شجاعت و ایستادگی را که از کودکی از مکتب اهل بیت آموخته بودند، با خود به میهن به ارمغان آوردند.
با لبیک امام شان عازم جبهه ها شدند اما برای اسقبال این پرستوهای عاشق، گرچه امام از بین ما رفته بود و اینان در بازگشت از اسارت، امام و مقتدای خویش را ندیدند، اما این بار ولی شان سیدعلی مقتدا بود که بر دلهای خسته آنها دوباره مرحم عشق گذاشت و این چنین در مقام و جایگاه شان فرمودند که؛ “یکی از چیزهایی که شما را و دلهایتان را زنده وپر امید نگه می داشت یاد آن چهره و روحیه پر صلابت امام عزیزان بود.آن بزرگوار هم خیلی به یاد اسرا بودند. شما در دوران اسارت شرایط سختی را گذرانده اید اما در عین حال با حفظ دین و اعتقادات دلبستگی خود به اسلام و انقلاب موجب افتخار و ابرومندی ملت خود در برابر دشمنان شدید.
آزادگان دردکشیده و رنج دیده ای که ۲۶ مرداد برگشتند، امانت داران واقعی بودند که وطن خود را نفروختند و مردانه تا پای از دست دادن پا و دست و چشم خود مقاوم ایستادند. اینها مردان واقعی انقلاب هستند که سهم خیلی از آنها از انقلاب هنوز هم درد زخم هایی است که بردلهایشان می زنند آنهایی که حتی رنگ اسارت و جبهه را هم ندیده ولی شاید عکسی از خود برای امروز در قاب کردند تا روزمه ای باشد برای پست و مقام…اجرآزادگانی که ۲۶ مرداد برگشتند و مقاوم همچنان در کنار رهبری نظام، مقاوم از آرمان ها دفاع می کنند، با خود خداست.
باری دیگر گرامی می داریم ۲۶ مرداد ماه سال ۱۳۶۹؛ باشد که علت نامگذاری بازگشت پرستوهای عاشق به میهن از یاد و خاطره ها نرود چرا که برای سربلندی این میهن بزرگ رزمندگان و ایثارگرانی از خود گذشتند و زیر پاتوم ها سختي ها را تحمل كردند و فقط در دلهایشان با خون دل، ذکر اهل بیت سرودند تا خود مقاوم بمانند و ایران اسلامی باعزت.
فرنگیس حمزه یی- سردبیر
