در گذشته ای نه چندان دور دشت های کشاورزی در شرق استان شهرستان های میناب، رودان و هشت بندی و توابع به نوعی قطب کشاورزی و برداشت محصولات بودند که برای صادرات برداشت می شدند.
ازهم رو اقتصاد مردم این مناطق اوضاع مناسبی داشت و مردم از وضعیت شان خرسند بودند و هرروز بروسعت باغهای انبه و لیمو و سایر مرکبات افزوده می شد و رقابتی سازنده وسالم میان کشاورزان منطقه رخ داده بود تا جایی که هر ساله کشاورزان نمونه معرفی می شدند و هر کسی سعی داشت با بکارگیری متدهای نوین و علمی سعی در برداشت محصولات با کیفیت تر نماید .
اما رفته رفته چمبره خشکسالی های طولانی مدت و استفاده ناصحیح از زمین وبرداشتهای غیرمجاز موجب شد که رونق و برکت از زمینها و دشتهای کشاورزی رخت بربندد و کشاورزان باسابقه که ید طولایی دراین امر داشتند برای جبران مافات و کسب معاش بسراغ مشاغل دیگری بروند . رفته رفته زمینهای آباد و سرسبز به برهوتی خشک و لم یزرع تبدیل شد و این خشکسالی و ازبین رفتن کشاورزی نتیجه بی مدیریتی ها و کم کاریهایی در عرصه آب وبرداشتهای غیرمجاز و سدسازی های بی اصول و شتابزده بود که امروز بعد از گذشت دو دهه شاهد از بین رفتن زمینهای سرسبز ونابودی شغل اباواجدادی کشاورزان شدیم .
اما قصه به اینجا هم ختم نمی شودو هنوز هم شاهد بی مدیریتی ها در این عرصه هستیم ؛ عده ای ازکشاورزان حاضر به کشتهای جایگزین و متناسب به متدروز دنیا و شرایط خاص منطقه نیستند و عده ای هم با استفاده از انواع کودهای شیمیایی آنچنان زمینهای خشک و بی حاصل را غنی می کنندتا محصولی سمی و بازار پسند برداشت نمایند غافل ازاین که این اقدامات شتابزده و غیراصولی علاوه برنابودی بیشتر زمین و ضربه برمحیط زیست سلامتی را نیز به خطر می اندازد .
تولید محصول سالم و با کیفیت از اهدافی است که باید مدنظر تولیدکنندگان و دستگاه های زیربط قراربگیرد ؛ترویج و آموزش های لازم در جهت بکارگیری روشهای مناسب با شرایط روز و استفاده از کودهای بی ضرر برای سلامت انسان و محیط زیست و .. . از جمله اقداماتی است که می تواند با همکاری و همراهی کشاورزان با کارشناسان آب و خاک و …. محصولی سالم برای مصرف شهروندان روانه بازار نماید.
به یاد داشته باشیم که سلامتی شهروندان و جامعه در گرو تولیدات سالم و سازگار با شرایط آب و هوایی و اقلیمی هر منطقه ای است که باید نگاه ویژه ای به آن شود تا بتوانیم در بازارهای داخلی و خصوصا خارجی حرفی برای گفتن و محصولی برای عرضه داشته باشیم نه آنکه حتی کشورهایی چون عرق ، پاکستان و افغانستان هم مرزهای خود را به روی محصولات ایرانی به بهانه آلودگی ببندند.
