آنچه در این ماجرا بیش از هر چیز تأثربرانگیز است، وضعیت روحی فرزندان محیط‌بانان شهید است؛ آن‌ها هنوز نمی‌دانند به تاوان کدامین گناه، رؤیاهای شیرین کودکانه‌شان تبدیل به کابوس شده است و همسرانشان که با تحمل این مصیبت بزرگ باید نقش دوگانه مادر و پدر را برای فرزندانشان ایفا کنند تا شاید کودکانشان جای خالی پدر را کمتر احساس کنند.
به گزارش ایسنا، منطقه خلیج‌فارس، فرا رسیدن سوم تیر، سالگرد شهادت دو محیط‌بان شهید، دهقانی و هرمزی بهانه‌ای شد تا به سراغ خانواده این دو شهید رفته و جویای وضعیت کنونی‌شان شویم؛ در ادامه گفت‌وگوی ایسنا با خانم طیبه دهقانی، همسر شهید دهقانی و خانم مینا درویشی همسر شهید هرمزی آمده است که شما را دعوت به خواندن آن می‌کنیم:
س:نبودن همسر شهیدتان را چطور تحمل می‌کنید و چه احساسی دارید؟
همسر شهید دهقانی: هر آدمی وقتی عزیزش را از دست می‌دهد ناراحتی‌های خاص خودش را دارد و هرچند خیلی سخت است اما با صبری که خداوند در وجودمان قرار داده تحمل می‌کنیم، البته با گذشت یک سال هنوز شهادت همسرم برای خودم و فرزندم قابل باور نیست به‌خصوص برای دخترم که خیلی به پدرش وابسته بود و به او خیلی سخت گذشته است، دخترم در سنی است که واقعاً به پدر نیاز دارد.
همسر شهید هرمزی: هرکسی می‌داند نبودن مرد در زندگی چه مشکلاتی را به وجود می‌آورد و چه سختی‌هایی دارد، نبودن شهید هرمزی برای من و بچه‌ها خیلی سخت بود اما چاره‌ای جز تحمل کردن نداشته‌ایم .
س:از خصوصیات بارز اخلاقی شهید بگویید؟
همسر محمد دهقانی: همه کسانی که با شهید دهقانی برخورد داشتند و ایشان را می‌شناختند می‌دانند که فردی با ایمان، پاک، خوش‌رفتار، خانواده‌دوست و اجتماعی بود و تمام خصوصیات یک انسان خوب را داشت و همیشه می‌گویم که به خاطر این خوبی‌ها بود که به مقام شهادت نائل شد.
همسر پرویز هرمزی: شهید هرمزی برای فرزندانم هم پدر بود و هم رفیق و برای من مرد خوب و مهربانی بود، برای همه خوب و مهربان و دلسوز بود و به کسی بدی نمی‌کرد.
س:سازمان محیط‌زیست پس از آن حادثه ناگوار چه اقداماتی در راستای حمایت از شما انجام داد؟
همسر محمد دهقانی: سازمان محیط‌زیست تا جایی که از دستشان برمی‌آمد و در حوزه اختیاراتشان بود حمایت کردند و من از زحماتشان به‌خصوص زحمات خانم ابتکار تشکر می‌کنم.
همسر پرویز هرمزی: بله محیط‌زیست به‌خصوص خانم ابتکار تا حدودی به ما رسیدگی کرده و می‌خواهم از طرف من هم از او تشکر کنید.
س:آیا هم‌اکنون ازلحاظ مالی مشکلی ندارید؟
همسر محمد دهقانی: از روزی که احراز شهادت ایشان آمد، قرار شد که تحت پوشش بنیاد شهید قرار گیریم و محیط‌زیست تا آن زمان حقوقمان را داد اما سه ماه است که نه از محیط‌زیست و نه از بنیاد شهید حقوقی دریافت نکرده‌ایم؛ با پیگیری‌هایی که کردیم گفتند تا ماه آینده حقوقمان پرداخت می‌شود؛ دخترم تنها نه سال دارد، به مدرسه می‌رود و خرج دارد و متأسفانه از پس هزینه‌هایش بر نمی‌آیم.
سختی و غم نبودن همسرم ازیک‌طرف و مشکلات مالی که بعد از آن متحمل شدیم از طرف دیگر شرایط را برایمان بسیار سخت کرده است، گاهی آن‌قدر حالمان بد می‌شود که با دخترم ساعت‌ها گریه می‌کنیم و خانواده‌ها هم که اذیت شدن ما را می‌بینند روحیه‌شان تضعیف می‌شود.
همسر پرویز هرمزی: به‌تازگی زیر پوشش بنیاد شهید رفته و یک ماهی است که حقوق دریافت کرده‌ایم اما با این حقوق از پس تمام هزینه‌ها و مشکلاتمان برنمی‌آییم.
س:تاکنون توانسته‌اید از مزایای خانواده شهید بهره‌مند شوید؟
همسر محمد دهقانی: باوجوداینکه مدتی است احراز شهادت همسرم آمده اما هنوز از حقوق و مزایای خانواده شهید برخوردار نشده‌ایم؛ قرار بوده محیط‌زیست حکم احراز شهادت را بزند و به تهران فرستاده شود اما متأسفانه حکم را دیر زدند و تازه این ماه فرستاده شده است.
همسر پرویز هرمزی: ما به‌تازگی زیر پوشش بنیاد شهید رفته‌ایم و یک ماه است که حقوق دریافت کرده‌ایم اما هنوز از سایر مزایای آن بهره‌مند نشده‌ایم.
س:تاکنون وعده‌های مسئولین کشوری و استانی در خصوص حمایت از شما تحقق یافته است؟
همسر محمد دهقانی: خانم ابتکار شخصاً وضعیتمان را پیگیری کردند و تا جایی که از دستشان برمی‌آمد کمک کردند، سازمان محیط‌زیست تا جایی که در توان داشته ازلحاظ مالی و رفاهی حمایتمان کرده است اما نه آن‌طور که باید و مسئولین استان نیز هیچ کاری برایمان نکرده‌اند؛ از تهران می‌آیند و قول‌هایی می‌دهند و زیردستانشان در استان به قول‌ها عمل نمی‌کنند. سازمان محیط‌زیست و سایر مسئولین در همان مراسم سوم شهدا، قول‌هایی در خصوص اشتغال به ما دادند، یک سال از آن زمان گذشته اما هیچ خبری نشده است. هر بار که مسئولین ما را می‌بینند یک قول تازه می‌دهند و به آن‌ها عمل نمی‌کنند.
همسر پرویز هرمزی: به‌جز خانم ابتکار که هر کاری از دستشان برمی‌آمد برایمان انجام داد هیچ‌یک از مسئولین کاری برایمان نکردند، قول‌های بسیاری دادند و هیچ‌کدام تاکنون عملی نشده است. آقای جادری، استاندار هرمزگان و بسیاری از مسئولین به فرزندانم قول اشتغال دادند اما تا این لحظه خبری نشده است.
س:درخواستتان از مسئولین چیست؟
همسر محمد دهقانی: از مسئولین می‌خواهم که در مجازات و قصاص قاتل تعجیل کنند، ما خیلی پیگیری کردیم، خیلی از مسئولین آمدند، اولین و مهم‌ترین خواسته قلبی خودم و والدین همسرم همین بوده است اما متأسفانه با وجود گذشت یک سال از آن واقعه و باوجوداینکه متهم به جرم خود اعتراف کرده است، حکم قصاص آن آمده اما اجرا نمی‌شود، چرا باید یک سال به طول بیانجامد؟
همچنین از مسئولین می‌خواهم از دختر شهید دهقانی حمایت کنند، او تنها نه سال دارد و وقتی پدرش بود ازلحاظ رفاهی در وضعیت خوبی قرار داشت، کلاس‌های آموزشی و تفریحی می‌رفت و الآن وضعیتمان به‌گونه‌ای نیست که بتوانم آن شرایط را برایش فراهم کنم.دخترم در سنی نیست که بتواند این کمبودها را در نبود پدرش درک کند؛ از دولت می‌خواهیم لااقل فرزند شهید را از لحاظ رفاهی حمایت کند تا شاید با سرگرمی و امکانات کمی از دردهای نبودنش تسکین یابد، هرچند هیچ‌چیز نمی‌تواند جای خالی پدرش را پر کند. بنیاد شهید باید برای فرزندان شهدا به‌خصوص بچه‌هایی که در این سن قرار دارند تمهیداتی را بیندیشد.
همسر پرویز هرمزی: بنده هم از مسئولین می‌خواهم در خصوص مجازات و قصاص متهم اقدام کنند، یک سال گذشته و هنوز هیچ اقدامی صورت نگرفته، بااینکه بسیار پیگیری کردیم اما می‌گویند هنوز از دیوان عالی کشور هنوز دستور نیامده و درخواست دارم هرچه سریع‌تر مجازات شود تا کمی خیالمان آسوده شود.
از مسئولین می‌خواهم ازلحاظ مالی و رفاهی و به‌خصوص اشتغال فرزندانم حمایت بیشتری کنند، ما مشکلات بسیاری را داشته‌ایم که هنوز نتوانسته‌ایم از پس آن‌ها برآییم .
