اذان ظهر سه شنبه است که به مسجد حضرت حمزه(ع) محله نخل پیرمرد بندرعباس می روم.مسجد شلوغ است.گرچه نماز جماعت ظهر و عصر برگزار نمی شــود، اما نوجوانان و جوانان زیادی به همراه افراد میانســال محلــه درحال نماز خواندن هستند.مســجد را نوجوانان و جوانان زیبا کرده اند و حال و هوای خاصی در مسجد حکمفرماست.تعدادی از روزنامه های روزسه شنبه »دریا« که قسمت دوم گزارش از این محله چاپ شده است را به »مهدی« یکی از نوجوانان محله می دهم که بین نمازگزاران توزیع کند.به ذهنم می رســد که با نوجوانان وجوانان محله نیز صحبتی داشته باشم و قسمت سوم گزارشم را از محله بــه نوجوانان وجوانان و تعــدادی کودک محله اختصاص دهم. باتعجب می بینم،آنها قبل از نیازهای خود ،به وضعیت محله هم اشاره می کنندکه قابل تامل است.آنهااز وضعیت محله در بخش های مختلف گالیه مندند.
نوجوانان وجوانان مسجد از تاریکی کوچه ها که باعث می شوند نتوانند برای نماز صبح به مسجدبیایند، اراذلی که با شمشیر و قمه و…در محله برای آنها و خانواده ها ناامنی ایجاد می کنند، کودکانی که از آنها برای توزیع موادمخدر استفاده می شود و نوجوانان و جوانانی که در دام اعتیاد گرفتار شده اند،توزیع موادمخدر سنتی وصنعتی و شیشه و… درمحله، فقر بسیاری از خانواده ها،سرقت های منازل و سیم های برق، کورس صدها موتورسوار در اتوبان شهیدرجایی درشمال محله ،عدم نظارت برپیمانکاران در اجرای پروژه ها ،میزهای کهنه مدارس ودیوارهای رنگ ورورفته سال های قبل ورنگ وعوض نشدن برای سال های جدید تحصیلی، عدم گشت زنی پلیس در محله ودیررسیدن پس از تماس با۱۱۰،کانال های غیراستانداردآب که باعث فرو رفتن الستیک خودروها درآن ها می شوند، نبودفضای تفریحی و ورزشی مناسب، ندادن امکانات ورزشی و مکان مناسب به تیم تکواندو مسجد ،نبودمدرسه راهنمایی ودبیرستان در محله،آب راکد متعفن و تاریکی وناامنی جلوی مسجد،کوچه های تنگ و تاریک ، بوی مشمئزکننده خور گورسوزان بخصوص در نیمه های شب، سرعت باالی رفت وآمدخودروهادر خیابان ضلع شرقی خورگورسوزان وخطرسازبودن برای رفت وآمد دانش آموزان، نامگذاری نشدن تمام کوچه های محله به تفکیک، نگذاشتن سطل های زباله در محله وتلنبارشدن زباله در کوچه ها ومعابر وبروز مشکالت بهداشتی و حضور معتادان وحیوانات در آنها،اجازه نداشتن برای استفاده از ورزشگاه دوراهی ایسینی بصورت رایگان و…. گالیه داشتند و می گفتند مسئوالن نگاه تبعیض آمیزی به این محالت حاشیه ای وسایرمناطق شهر دارند.
از جوانان محله به خاطره ای از حضور یکی از مسئوالن دراین محله درچندسال پیش اشاره می کند.وی گفت: وقتی که ما از وضعیت خورگورسوزان و بوی متعفن آن گله مندشدیم،آن مسئول گفت که حاضر است آب تصفیه خانه را بخورد و هیچ مشکلی ندارد و باعث بوی متعفن خورگورسوزان نمی شود. اماهمراهان وی وقتی که خواستند آب بخورند، حاضرنشدند از آب لوله کشی بخورند و خواستند آب معدنی برایشان خریدیم. درد دل های مسجدی ها »هادی دهقانی«۱۳ساله می گوید: در محله نخل پیرمرد هیچگونه پارکی نداریم. زمین ورزشی مناسبی نداریم. ماکجابرویم بازی کنیم؟چراکسی به فکر کودکان و نوجوانان فقیر ومحروم از امکانات این محله نیست؟ »محمد جواد صفری«۱۴ساله هم خواستار احداث پارک در محله است و می گوید:درکانون مسجد فوتبال دستی بازی بازی می کنیم.اما درمحله پارک نداریم.هیچ جایی برای بازی کردن نداریم. »محمدرضا چرد«۱۱ساله هم از نبود پارک وزمین فوتبال در محله برای کودکان ونوجوانان گالیه منداست. »نویداولی نژاد« ۱۶ساله هم می گوید: درمحله پارک نداریم. زمین ورزشی دوراهی ایسینی را بصورت رایگان دراختیار بچه های محله قرار نمی دهند.این ورزشگاه را سانس بندی کرده اند وبه کسانی می دهند که می توانند هزینه سانس ها را پرداخت کنند. درصورتیکه این ورزشگاه دراین محله احداث شده است که نوجوانان وجوانان محالت حاشیه نشین محروم اطراف از آن بتوانند استفاده کنند،اما این اقشار از فواید این ورزشگاه محرومند.اجازه دهند که ماهم روی چمن فوتبال بازی کنیم.وی ازتاریک بودن محله که باعث ناامنی شده است و از احداث جوی های غیراستانداردی که بارها باعث فرورفتن تایرخودروها در آن شده است گالیه دارد. »علی واعظی تختی« هم می گوید: در محله فضای سبز وپارک نداریم. ضلع جنوبی اتوبان شهیدرجایی و شمالی محله فضای خالی وجودارد که می توانند پارک بزنند.کنارمسجد هم وضلع شرقی پشت مدرسه بالل هم فضای خالی است که می توانند وسایل ورزشی نصب کنند وتعدادی اسباب بازی بگذارند.
وی می گوید: زمین ورزشی امید محله هم سانس بندی است وهزینه می گیرند و همه سنین نمی توانند از آن استفاده کنند.البته این زمین ورزشی کوچک جوابگوی نیاز نوجوانان وجوانان محله نیست وبایستی زمین ورزشی دیگری درمحله احداث کنند. کتابخانه هم درمحله نیازداریم. »سجاداسپید« ۱۴ساله وتعدادی دیگراز نوجوانان محله از جمله »عدنان تیما«، »مهدی برزندپور«، »علی رضا چرد« ، »حسن وحسین« برادران دوقلو هم می گویند که می گویند به آنهااجازه بازی درزمین ورزشی داده نمی شود. در واقع این زمین به جوانان اختصاص یافته است و نوجوانان سهمی در آن ندارند. حداقل ساعاتی را دراختیار نوجوانان هم قرار دهند تابازی کنند. البته رایگان بدهند واز ماپول نگیرند. »محمدهادی« پنج ساله هم می گوید:درمحله وکوچه خانه ما پارک نیست.ماداخل کوچه بازی می کنیم که ماشین و موتور می آید وخطرناک است.
مادرم می گوید داخل کوچه بازی نکنیم. یک مرتبه هم که با دوچرخه ام بازی می کردم، ازسرباالیی کوه باسرعت به پایین آمدم و پرت شدم وسر و صورت و دست وپایم پرخون شد. ماهیچ جایی برای بازی کردن نداریم.برای ما پارک بسازید. »مهدی کمالی«۱۷ساله هم می گوید نیاز است در محله زمین والیبال داشته باشیم واجازه داده شود که درزمین دبستان بالل که کنار مسجد است،تیروتور والیبال را بزنیم و ما و دانش آموزان ورزش والیبال کنیم.وی می گوید: در هفته، جوانان مسجد چهار سانس رایگان برای بازی در زمین ورزشی امید محله دارند.اما نمی توانیم در ورزشگاه دوراهی ایسینی که امکانات خوبی دارد، ورزش کنیم.حداقل سانس هایی را به مسجدی ها اختصاص دهند تابصورت رایگان ورزش کنند. خانواده ها نمی توانند هزینه پرداخت کنند.چرا دولت از ماحمایت نمی کند؟مکان وامکانات مناسب برای تکواندوکاران محله نداریم.
برای برگزاری مراسمات مذهبی وفرهنگی هیچ حمایتی نمی شویم. درحالی نوجوانان وجوانان محله از کمبود امکانات در محله می گویند که متاسفانه این بی مهری باعث شده است که نوجوانان و جوانان بسیاری که از خانواده های فقیر هستند ، مورد سوءاستفاده موادفروشان قرار گرفته اند و در منجالب موادمخدر وسایر خالف هاغرق شده اند. سارقان داخل خانه شان می آیند و لباس ها،کفش ودمپایی،وسایل زندگی آنهارا می دزدند.هنگامی که اجازه ورزش کردن را به آنها نمی دهند و امکانات تفریحی و ورزشی برایشان فراهم نمی کنند، نتیجه اش این شده است که بسیاری از آنها در مفاسد غوطه ور شوند و بسیاری هم در آرزوی داشتن پارک و ورزشگاه ومکان فرهنگی برای خودشان باشند. از طرفی دیگر از ده سال قبل پیگیری هیئت امنای مسجد برای ساخت مجتمع فرهنگی در مسجد بی نتیجه مانده است که اگرساخته شود،صدهاجوان محله می توانند ازبرنامه های آن استفاده کنند. به گفته »مرتضی باستین« مسئول هیئت امنای مسجد حضرت حمزه)ع ( ،طرح وزمین ونقشه مجتمع فرهنگی آماده است که در آن ،دوطبقه روی پیلوت برای ساخت آشپزخانه و حسینیه و طبقه باال برای کالس های فرهنگی هنری وقرآنی که کمبود جادارند ،درنظرگرفته شده است،امامتاسفانه هیچ حمایتی برای ساخت آن نشده ایم.وی ازمسئوالن وخیرین می خواهد حداقل فعال درحد یک سقف وستون برای ساخت حسینیه وآشپزخانه مشارکت کنند تابعدها وارد مراحل بعدی شوند. باستین گفت:امکانات مسجد کم است.در بخش سرمایشی کمبود داریم.کولر نیاز داریم.سه دستگاه کولر ایستاده وسیستم صوتی نیاز است.احداث یک باب مغازه که کمک برای هزینه مراسمات وسالن ورزشی از دیگر نیازهاست.انباری نیاز به تعمیر دارد.آبسردکن نداریم.وی از درخواست های زیادی به مسئوالن نوشته وجواب نگرفته اند هم بشدت گالیه مند است.
وی گفت:همچنین مرکزنیکوکاری امام حسن مجتبی )ع( مسجدحمزه)ع ( از دوماه پیش باهمکاری کمیته امداد باهدف حمایت سازمان یافته خیرین از فقرا، ایتام،زنان سرپرست خانوار، محرومین، خانواده های بی بضاعت، دانش آموزان فقیر راه اندازی شده است. وی می گوید:محله نخل پیرمرد که فقیرنشین است ونیاز به حمایت دارد.از وقتی مسجدحمزه درسال۷۹توسط یک نفر زن خیر ،ساخت مسجد شروع شد و در سال ٨۲ به بهره برداری رسید وبخشی از فعالیت های مسجد عالوه بر فعالیت های فرهنگی مسجد به شناسایی محرومین و کمک به آنها اختصاص یافت و اخیرا کمیته امداد طرح مرکز نیکوکاری را راه اندازی کرد و هدف آن هم کمک به، ایتام ونیازمند ومددجویان کمیته امدتدات برای امور معیشتی، ازدواج ومسکن است که به این مرکز محول کرده است.این مرکز هیئت عامل داردکه از محله وهیئت امنای مسجد تشکیل شده اند. کار مرکز این است که کمک هایی از خیرین شناسایی شده را جذب کند و این کمک های نقدی وغیرنقدی به مددجویان وافراد نیازمند داده می شود.
هرخانواده ای که نیازمندببینیم برای تحصیل هم حمایت می کنیم.وی گفت:از مسئوالن وخیرین می خواهیم که خانواده های زیرخط فقر محله را یاری کنند. وی از خانواده ای می گوید که خانه اش حتی کولر هم ندارد وبسختی در گرمای بندرعباس بابچه هایکوچک خود زندگی می کند.وی ازخانمی دیگر می گوید که با چندبچه دریک اتاق که دیوارهابخاطر شرجی در حال ریختن ورطوبت وآب از زیررمین درحال باال آمدن است و«ساس« دارند هم می گوید که نیازمند حمایت هستند.
وی خواستار مشارکت بیشتر خیرین ومسئوالن از مرکز نیکوکاری برای حمایت بیشتر از خانواده هایی است که زیر زیر خط فقر در محله زندگی می کنند وتوان درمان و… هم ندارند. وی گفت:برای حمایت از دانش آموزان بی بضاعت از خیرین انتظار حمایت داریم. گفته های رقیه »رقیه« دخترهشت ساله ام که در زمان تهیه گزارش همراهم بود، هم باتعجب می گفت که چرا به آنها اجازه نمی دهند ورزش کنند؟چرا نیمکت های مدرسه که کهنه هستند را عوض نمی کنند و مدرسه شان را رنگ آمیزی نمی کنند؟چرا برای بچه های این محله پارک نمی سازند تا بچه های محله در پارک بازی کنند؟چرا بچه ها جایی برای ورزش کردن ندارند؟چرا محله شان پرازچاله و آب های کثیف است، چرا مسجدشان آبسردکن ندارد و بچه هامجبورندآب گرم بخورند؟چرا زباله را در کوچه و خیابان ها می ریزند وسطل زباله نیست؟چرا به بچه های کوچک تر اجازه نمی دهند که در زمین ورزشی بازی کنند؟چرا بچه ها می گفتند که معتادان در محله رفت وآمد می کنند و کولرهای مردم را خراب می کنند؟چرا در این محله شعبه ای از کانون پرورش فکری نمی زنند تابچه هابه کانون بروند واز کالس های نقاشی، سفال،قرآن،کاردستی،ادبی،نمایش و… استفاده کنند؟ چرا کتابخانه ندارند تا کتاب بگیرند و بخوانند؟ چرا…؟ اما من پاسخی قانع کننده برای سواالتش نداشتم.البته برخی از پاسخ هارا خود نوجوانان وجوانان محله گفته بودند که مسئوالن نگاه تبعیض آمیزی به محالت حاشیه ای وسایرمحالت دارند. کودکان، نوجوانان وجوانان این محالت انگار دیده نمی شوند و فریادشان شنیده نمی شود.
علی زارعی
